VERSE 1

عشق ما از بهار گذشت رسید فصل پاییز/ بدون منو نمیبینی روی رستگاری

چونکه ما اصلا نداشتیم عشق کافی/ چند سال گذشت و ما هنوز توی را هیم

چرا جوون باید به خاطر عشقش کشته شه / با اینکه می دونم نباید اینا گفته شه

که شبهای سرد اما پر ستاره / با تو شروع شد اما رفتی دوباره

فکر میکردم هستی یه دختر خوش قیافه / نمی دونستم پشت صورتت دل سیاهه

منو ترک کردی حالا مرگت بجاست / از خدا می خوام نشون نده بهت راه نجات

پیش یکی دیگه ای. نمیگی. این یه رازه؟/پس منم میرم دنبال یه عشقه تازه

CHORUS

مثل رها شدن نخ بادبادک از دست / میوه ی جدایی رو درخت عشقم نشست

بزار اشک رو گونم سر بخوره آره برو /بدون دیگه نمیارم... اسم تو رو

VERSE 2

بیا مرهم بزار رو این قلب پاره/ وقتی تو با منی روز هام بهاره

با قلم و خون نوشتم اینه عشقه پاک / ولی تو خط زدی و روش گرفتی لاک

معنی عشق رو نفهمیدی روش پا گذاشتی/ منو هم تو دفتر خاطراتت جا گذاشتی

پریدی از دلی که نبود مثل قفس / می دونم تو فقط بودی دنبال هوس

گفتی ازت خسته شدم دیگه وقتشه برم / گفتم باشه برو پس حتما باید بمیرم

بذر عشق رو تو دل جفتمون کاشتم / ازش میوه ی جدایی چیدی ای کاش من

دلمو نمی دادم دستت تا بازیچت شه / از اولم گفتم نده دلتو بازی بچه